۱کارشناس ارشد دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت
۲استاد دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت
۳استادیار دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت
چکیده
تصمیمات مربوط به طراحی شبکه زنجیره تأمین جزء تصمیمات راهبردی مدیریت زنجیره تأمین است که نقش بسزایی در عملکرد کارای زنجیره تأمین ایفا می‌کند، اما دو عامل مهم و تأثیرگذار بر عملکرد زنجیره تأمین از یک‌سو وقوع اختلالات احتمالی و آسیب‌های ناشی از آن و از سوی دیگر ماهیت غیرقطعی پارامترهای معمول کسب‌وکار است. درنتیجه، شبکه زنجیره تأمین طراحی‌شده باید دربرابر وقوع اختلال پایا و در مواجهه با عدم قطعیت معمول کسب‌وکار استوار باشد. این پژوهش یک مدل جدید برنامه‌ریزی فازی – احتمالی استوار برای طراحی یک شبکه زنجیرۀ تأمین چنددوره‌ای ارائه می‌دهد که به‌طور هم‌زمان به این دو موضوع مهم پرداخته است. ابتدا به‌منظور طراحی پایای مدل، با درنظرگرفتن دو نوع تسهیل آسیب‌ناپذیر و آسیب‌پذیر دربرابر وقوع اختلالات احتمالی یک رویکرد بدبینانه سخت به‌کار گرفته شد و سپس برای مواجهه با عدم قطعیت معمول کسب‌وکار یک مدل فازی استوار توسعه داده شد. انعطاف‌پذیری در محدودیت(های) مشتری و تعیین سطح بهینه این محدودیت(ها) نیز در مدل مذکور مطالعه شده است. به‌علاوه، به‌منظور توسعه مفهوم قابلیت اطمینان در این مسئله و پوشش‌دادن ویژگی‌های مهمی از مسائل دنیای واقعی، اختلال جزئی غیرقطعی و محدودیت زمان مورد انتظار مشتری در مدل‌سازی مسئله لحاظ شده است. در انتها به‌منظور نمایش اثربخشی و کاربردی‌بودن مدل توسعه‌داده‌شده، از مطالعه موردی مربوط به یک شرکت فعال در نظام سلامت ایران استفاده شده است.
کلیدواژه ها
اختلال جزئی غیرقطعی؛ برنامه‌ریزی استوار؛ شدت اختلال؛ طراحی پایای شبکه زنجیره تأمین
۲؛ میرسامان پیشوایی۳
