سازمان های یادگیرنده
یادگیری در سازمان ها نیازمند تحول بنیادی در طرز تفکّر کارکنان و بازبینی پیش فرض های ذهنی آنها است. چنین تصویری از یادگیری با آنچه در محاوره های روزمره متداول است بسیار تفاوت دارد. یادگیری واقعی در قلب وذهن افراد نفوذ می کند و موجب آگاهی و تغییر رفتار می شود.
انسان از طریق یادگیری خود را دوباره خلق می کند و به انجام کارهایی که تاکنون نتوانسته است، توانمند می سازد. چنین یادگیری به انسان قابلیت ارتباط مؤثر با جهان خارج از ذهن را می دهد و از این طریق چشم اندازهای نوینی را فراسوی او قرار می دهد، قابلیت هایش گسترش می یابد و بر توانایی خلاقیت و نوآوری های او می افزاید.
