جنگ جهانی دوم و پیشرفت های مهندسی صنایع
در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۵-۱۹۳۹) به علت نیاز کشورهای شرکت کننده در جنگ، فعالیت های صنعتی گسترده ای به خصوص در زمینه صنایع نظامی انجام گرفت. در این دوره نیاز به افزایش راندمان تولید کارخانه ها بیش از هر زمان دیگر لازم بود. لذا روش‌های جدیدی چون استانداردهای زمانی از پیش تعیین شده، مهندسی ارزش و تجزیه و تحلیل سیستم ها برای افزایش بهره وری به وجود آمدند.
جالب است که بدانیم جنگ جهانی دوم با همه ویرانی ها و تلفات، تاثیرات شگرفی در پیشرفت دانش بشری و از جمله مهندسی صنایع داشت. توفق و پیروزی در جنگ نیازمند برخورداری از دانش برتر در قیاس با سایرین بود و همین، کشورهای درگیر را به سوی سیر فناورانه سوق می‌داد. در طول جنگ جهانی دوم و با پیشرفت هایی که در زمینه های پژوهش در عملیات، طرح ریزی واحدهای صنعتی، ارزیابی مشاغل، حمل و نقل مواد و برنامه ریزی و کنترل تولید حاصل گردید، فعالیت‌های مهندسی شکل بهتری یافت.
همچنین جنگ جهانی سبب بذل توجه افزون تر به طراحی و تحلیل سیستم ها با هدف برنامه ریزی و کنترل فرایندها گردید. یکی دیگر از روش هایی که کاربرد گسترده ای یافت برنامه ریزی شبکه بود. این روش نیز در طی جنگ جهانی دوم و توسط نیروی دریایی آمریکا برای کنترل طرح و ساخت موشک های پولاریس ابداع شد. روش های برنامه ریزی شبکه مانند روش مسیر بحرانی و روش ارزیابی و بازنگری برای برنامه ریزی و کنترل پروژه ها بکار گرفته شد تا این پروژه‌ها در کوتاه ترین زمان و با کمترین هزینه به انجام رسند.
مهندسی ارزش نیز یکی دیگر از دستاوردهای جنگ جهانی دوم بود که در حقیقت به دنبال کمبود مواد اولیه و اهمیت یافتن آن و در پی تلاش های لری مایلز شکل گرفت.
یکی از موارد قابل توجه در جنگ جهانی دوم فعالیت هایی بود که تحت عنوان تحقیق در عملیات شناخته شد. تیم‌های تحقیق در عملیات متشکل از گروهی از دانشمندان در زمینه‌های مختلف علمی بود. این تیم ها فعالیت هایی در جهت هدایت و هماهنگی عملیات نظامی انجام می‌دادند. /انجمن مهندسی صنایع
