برنامه ریزی ریاضی
برنامه‌ریزی خطی، یا همان بهینه‌سازی خطی، روشی در ریاضیات است که به پیدا کردن مقدار کمینه یا بیشینه از یک تابع خطی روی یک چندضلعی محدب می‌پردازد. این چندضلعی محدب در حقیقت نمایش نموداری تعدادی محدودیت از نوع نامعادله روی متغیرهای تابع است.
به بیان ساده‌تر به وسیله برنامه‌سازی خطی می‌توان بهترین نتیجه (مثلاً بیشترین سود یا کمترین هزینه) را در شرایط خاص و با محدودیت‌های خاص به دست آورد. محل اصلی استفاده برنامه‌ریزی خطی در مدیریت و اقتصاد است، اما در مهندسی نیز کاربردهای فراوانی دارد.
- در حل مسائل برنامه ریزی تولید، برنامه ریزی ریاضی از روشهایی است که می تواند به حل بهینه مسائل دست یابد.
- اولین مرحله در حل این گونه مسائل مدل سازی آن است. حدود بالا و پایین برای موجودی در دست در هر دوره، میزان مجاز استخدام و اخراج کارگران، مقدار تولید با استفاده از زمانهای عادی و اضافه کاری و … را می توان در مدل سازی لحاظ کرد.
- پس از مدل سازی مسائل و حل آنها، می توان تحلیل حساسیت روی موارد مختلف انجام داد و راه حل به دست آمده را مورد ارزیابی قرار داد، یا آن را با شرایط واقعی تطبیق داد.
